Sinds september 2020 is er witte rook in Beringen. De Biostoom afvalverbrandingsinstallatie kon eindelijk officieel van start gaan om 200.000 ton niet-recycleerbaar afval om te zetten in groene energie.

“Op die manier krijgen onze medewerkers de juiste informatie op het juiste moment aangereikt. De minuten die hiermee gewonnen worden, kunnen zeer kostbaar zijn in brandsituaties”, legt Philip Peeters, afgevaardigd bestuurder van Biostoom Beringen uit.

De afvalverbrandingsinstallatie van Biostoom staat sinds september vorig jaar in voor de verwerking van het huishoudelijk restafval ingezameld in Limburg. De oude centrale in Houthalen werd ingeruild voor state-of-the-art technologie in Beringen die een zo hoog mogelijke energetische valorisatie nastreeft. “In de eerste plaats warmte­toepassingen dus, wat meteen verklaart waarom we naar hier gekomen zijn. We kunnen door middel van een hogedrukstoomleiding warmte leveren aan onze buur, Borealis Polymers. We willen ook met toekomstige bedrijven op deze site een dergelijke synergie zoeken.” In totaal zal er op jaarbasis een volume van 200.000 ton rest­afval verwerkt worden tot groene energie. Binnen de investering ging ook heel veel aandacht uit naar brandbeveiliging. “Enerzijds omdat er aan de activiteiten in onze sector een inherent risico op brand kleeft. Anderzijds kunnen de temperaturen in onze installatie oplopen tot 1.000 °C en meer. Dan wil je er zeker van zijn dat er geen ontstekingen overslaan.”

Uit de eigen ervaring met de vorige afval­verbrandingsoven werkte Biostoom Beringen voor de brandbeveiliging in de centrale een uitgebreid lastenboek uit dat drie luiken omvatte: preventie, detectie en bestrijding. “Samen met de leveranciers werd die basis dan verder uitgebreid met andere verbindingen die voor toegevoegde waarde konden zorgen. Belangrijk voor ons was dat er een geïntegreerd concept ontstond dat de tand des tijds kon doorstaan. We willen niet binnen vijf jaar tot de vaststelling komen dat onze oplossing niet meer afdoende is of geen ondersteuning meer krijgt. Twee elementen die duidelijk in het voordeel van Siemens spraken”, vat Peeters samen. Stap voor stap werd er vervolgens aan de slag gegaan om elke ruimte afdoende te beveiligen tegen brand. “In overleg kozen we de beste technologie in functie van de omstandigheden in de ruimte en de risico’s. Naast de nodige aandacht voor de opslagbunker, waar de brandlast het grootst is, was de productiehal een boeiende uitdaging. Door de grote omvang van de ruimte vroegen klassieke oplossingen om een veelvoud aan detectiepunten. In tegenstelling tot de rookdetectiecamera’s van Araani, die ons met een minimum aan detectiepunten een mooi overzicht van de ruimte gaven, een snelle detectie garandeerden en tegelijk zelflerend waren, zodat onnodige alarmen geminimaliseerd werden.”

Voor Peeters is dat een bijzonder belangrijk element in het verhaal. “Branddetectiesystemen moeten 90 à 95% van de tijd storings- en alarm­vrij kunnen werken. Zo niet krijgt de alertheid bij je medewerkers eronder te lijden.” Naast de rook­detectiecamera’s van Araani werd ook nog gekozen voor vlam­detectie (in stoffige om­gevingen), thermische camera’s (in de opslag­bunker en aspiratietechnologie van Siemens (detecteert zeer snel ongewone situaties in elektrische kasten en installaties). Alle signalen komen samen in de Sinteso branddetectiecentrale van Siemens die op zijn beurt naad­loos geïntegreerd is in Desigo CC, het gebouw­beheersysteem van de Duitse specialist. Peeters: “In feite hebben we op die manier een extra mede­werker in de rangen, een virtuele assi­stent die op het juiste moment de juiste infor­matie aanreikt, zonder er zelf naar te moeten zoeken. Wanneer een Araani camera bij­voorbeeld rook detecteert, krijgt de controlekamer er meteen het beeld bij om te zien wat er aan de hand is. Men weet er meteen welke actie er vereist is. Dat maakt dat we de tijd tussen een detectie en de reactie kunnen minimaliseren. Dat geldt voor branddetectie, maar evengoed voor toegangscontrole, beveiligingsbeelden …”

De technologie waarvoor Biostoom Beringen koos stond op punt en ook de samenwerking met Araani en Siemens liep vlot. De grootste uitdaging was wachten tot alle componenten er waren om er één geïntegreerd geheel van te maken. “Brand­beveiliging is cruciaal. Dat wil je dus meteen operationeel hebben. Maar omdat we net voor een geïntegreerde aanpak gekozen hadden, was nog niet alles 100% functioneel van in het begin. Soms was het wachten op componenten die pas in een latere fase geïnstalleerd konden worden. Toch heeft de brandbeveiliging zich al bewezen. Bij de opstart waren er een aantal kinderziektes, die geleid hebben tot de ontwikkeling van hitte. De detectie gebeurde echter meteen, zodat de operatoren konden ingrijpen vooraleer het een probleem werd. Ik ben ervan overtuigd dat andere detectiesystemen dit gemist of pas veel later opgemerkt zouden hebben”, besluit Peeters.